Կազանում մեդալների արժեքով Հայաստանը 32-րդն է, իսկ քանակով՝ 28-րդը

Համաշխարհային 27-րդ ուսանողական խաղերում Հայաստանը նվաճեց 10 մեդալ՝ 1 ոսկի, 5 արծաթ, 4 բրոնզ։ Գոհացնո՞ւմ է արդյոք այս արդյունքը. այս հարցով սկսվեց մեր զրույցը Հայաստանի ուսանողական ֆեդերացիայի նախագահության անդամ, Կազանում 27-րդ համաշխարհային ուսանողական խաղերում Հայաստանի պատվիրակության ղեկավարության անդամ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԲՐԻԵԼՅԱՆԻ հետ։

-Ունիվերսիադաների Հայաստանը մասնակցում է 1995 թվականից, և պետք է ասեմ, որ մեդալների նման քանակ մենք երբեք չենք նվաճել։ Դա ունի իր օբեյկտիվ պատճառը։ Այս տարի Կազան քաղաքում անցկացված համաշխարհային ուսանողական խաղերին ընդգրկված էին այնպիսի մարզաձևեր, որոնք Հայաստանում ունեն լավ ավանդույթներ՝ ըմբշամարտի բոլոր ձևերը, սամբո, ձյուդո, բռնցքամարտ, ծանրամարտ, շախմատ։ Եվ մենք կարողացանք բարձր արդյունքներ ցուցաբերել։ Ոսկի մեդալի առումով կրկնեցինք անցած ունիվերսիադայի արդյունքը։

-Ինձ համար զարմանալի էր, որ շախմատում չունեցանք ոսկե մեդալ։ Ինչո՞վ կբացատրեք դա։ Գուցե լավագույն մարզիկը չի ընտրվել։

-Ընտրվել էին լավագույն ուսանող-շախմատիստները։ Զավեն Անդրեասյանը և Ռոբերտ Հովհաննիսյանը, որոնք միջազգային կարգի գրոսմայստերներ են՝ բավականին բարձր վարկանիշ ունեցող։ Զավենը կիսեց առաջին տեղն իրենից վարկանիշով 100 միավորով գերազանցող ֆիլիպինցու հետ, և հաղթողը որոշվեց միայն արմագեդոնի (այդպիսի տերմին կա շախմատում)՝ մահվան պարտիայի արդյունքում։ Միայն բլից խաղում Զավենն ուղղակի չհասցրեց մատ անել, և ժամանակը սպառվեց։ Ինձ համար Զավենը հաղթող էր։

-Կային մարզաձևեր, որոնցից ակնկալիքներ ունեինք, սակայն վերադարձանք ձեռնունայն։ Պատճառը ո՞րն է։

-Մենք չունեցանք մեդալներ ծանրամարտում, հույսեր ունեինք նախկին ունիվերսիադայի չեմպիոն Աղասի Աղասյանից, բայց քանի որ քաշը փոխել էր և այլ քաշային կարգում էր հանդես գալիս, ցավոք, չստացվեց։ Ձյուդո, գոտիներով ըմբշամարտ մարզաձևերից մրցանակային տեղեր չունեցանք։ Լողորդներից և աթլետից ակնկալիքներ չունեինք։ Թեթևատլետ Աշոտ Հայրապետյանը, որ ներկայացնում է Արցախի պետական համալսարանը, կարողացավ սահմանել Հայաստանի նոր ռեկորդ 1500 մետրում, ինչպես նաև բարելավեց իր անձնական արդյունքը 800 մետր վազքում՝ անցնելով կիսաեզրափակիչ։

-Հավանաբար ունիվերսիադայի արդյունքները կվերլուծվեն։

-Հետևություններ կարվեն համապատասխան ֆեդերացիաների և հավաքականների կողմից։ Մենք կրթության և գիտության նախարարության (որպես ֆինանսավորող), սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարության և մարզական ֆեդերացիաների հետ համագործակցության արդյունքում փորձել էինք հավաքել մարտունակ թիմ, որը բերեց 10 մեդալ։ Հայաստանի պատմության մեջ նման մեծ միջոցառումից երբեք այսքան մեդալով չէինք վերադարձել։ Ունիվերսիադային մասնակցում էր 160 երկիր, 62-ը մեդալներ է նվաճել։ Եվ դրանց մեջ մեդալների արժեքով Հայաստանը 32-րդն է, իսկ քանակով՝ 28-րդը։

-Ռուսաստանն ամենամեծ թվով մեդալներն է վերցրել։ Մամուլում կարդացի, որ ՌԴ-ն կեղծ ուսանողների է ընդգրկել իր հավաքականում։

-Չեմ կարծում։ Այլ հարց է, որ Ռուսաստանը՝ որպես կազմակերպիչ երկիր, ընդգրկել էր այնպիսի մարզաձևեր, որոնցից ինքը մեծ թվով մեդալներ նվաճելու հավանականություն ունի։ Դրանք մենամարտային ձևերն են, որտեղ նաև շատ կարևոր է մրցավարությունը։ Չորս եզրափակիչ մենամարտերում մեր մրցակիցները ռուսներ էին։ Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով՝ մրցավարությունը մեծ դեր խաղաց այդտեղ։ Եթե նույն բանը տեղի ունենար ոչ Ռուսաստանում, գուցե 1-2 ոսկե մեդալ ավելի ունենայինք։

-Հաջորդ ունիվերսիադան որտե՞ղ է անցկացվելու։

-Հաջորդը Կորեայում է, և արդեն որոշված են այն 21-23 մարզաձևերը, որոնք ընդգրկված են լինելու այդ խաղերում։ Այն սպորտաձևերը, որոնք զարգացած են Հայաստանում, Կորեայի ուսանողական խաղերում չեն ներառվելու։ Մենք մեդալներ կարող ենք ակնկալել ձյուդոյից, թեքվանդոյից։ Մինչև Կորեայի ունիվերսիադան մենք պետք է փորձենք զարգացնել նաև այն մարզաձևերը, որոնք խաղարկվելու են այնտեղ։

Զրուցեց Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• «451° ըստ Ֆարենհայթի»
• ՈՒրիշ տեղ չկա՞ր
• «24 ժամ ե­ղել ենք տար­բեր զեն­քե­րի հրե­տա­կոծ­ման տակ»
• «Ադր­բե­ջա­նը, Թուր­քիան ու ֆոս­ֆո­րա­յին զենքն Ադր­բե­ջա­նին մա­տա­կա­րա­րող­նե­րը պետք է պա­տաս­խան տան դա­տա­րա­նի ա­ռաջ»
• «Մեր բո­լո­րի ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»
• Կա­րե­նին անհ­նար էր չհար­գել, նույ­նիսկ հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը նրան ըն­դու­նում էին որ­պես լե­գենդ, որ­պես ժայռ, որ­պես հե­ղի­նա­կու­թ­յուն
• Եկե­ղե­ցին գո­յութ­յուն ու­նի 2000 տա­րի և գո­նե ա­ռա­ջի­կա 2000 տար­վա հա­մար պետք է ա­պա­հո­վի ե­կող սե­րունդ­նե­րի հոգևոր կա­րիք­նե­րը
• «Լճա­շեն­ցի­նե­րի միա­վոր­ման» դռ­նե­րը բաց են բո­լոր լճա­շեն­ցի­նե­րի առջև
• «Ար­տա­կարգ դրու­թ­յու­նը կանց­նի, բայց բո­լոր ծնող­նե­րի, ա­շա­կերտ­նե­րի, ու­սու­ցիչ­նե­րի հա­մար կմ­նա մի շատ լավ նո­րա­մու­ծու­թ­յուն՝ հե­ռա­վար ու­սու­ցու­մը»
• «ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թ­յուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թ­յան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը»
• «Ռա­յա­նէյր»-ը հա­տուկ սպա­սար­կում է ի­րա­կա­նաց­նում
• Յա­կուտս­կի հայ­կա­կան կի­րակ­նօ­ր­յա դպ­րո­ցի սա­նե­րը նշե­ցին Ա­մա­նո­րը
• «Հա­յաս­տա­նը եր­գող ժայ­ռե­րի եր­կիր է, և ես ե­րա­զանք ու­նեմ նվա­գելու այդ ժայ­ռե­րի մեջ»
• Նպա­տա­կը դիր­քա­պահ զին­վո­րի անվ­տան­գու­թ­յունն է
• «Ադր­բե­ջա­նում պետք է տե­ղի ու­նե­նա հա­մա­կար­գա­յին փո­փո­խու­թ­յուն, որ­պես­զի կա­ռու­ցո­ղա­կան երկ­խո­սու­թ­յուն ակն­կա­լենք»
• Յակուտսկի հայերն ակտիվ մասնակցություն են ունենում եկեղեցական բոլոր տոներին
• Ստամբուլում հաղթանակ է տարել ընդդիմությունը. ի՞նչ կանի Էրդողանը
• Քրիստոնեական և հոգևոր գիտելիքների ճիշտ ուղղորդում դասընթացի միջոցով
• «Ինձ համար Արամ Իլյիչը սրբություն է»
• «ԱԳՆ-ն պետք է ավելի շատ կենտրոնանա հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման, քան Ցեղասպանության ճանաչման խնդրի վրա»

Մեկնաբանություններ